هنر امواج نورانی دریای تعهدی است که ماندگاری اندیشه ای زلال را بر ساحل دل تاریخ آدمی حک می کند و عشق شمیم 

ناب تلاشی است که جز از صاحبان سینه های نبرد دل های سترگ رادمردان و آزاد زنان خدا جو انتظار نمیرود.

از شما که قنوت دلتان لبریز از هنر دوستی،عشق و ایمان و نیایش و مالامال از شعر و شعور است تشکّر میکنم که وقت 

گرانبهایتان را صرف بازدید از این وبلاگ میفرمایید.

انشاءالله این بازدید ها برگ سبزی باشند برای دیدار و دوستی های آتی.

با تشکر مجدد نظر شما را به خواندن مطالب وبلاگم دعوت میکنم.بفرمایید.

*اگر مایل بودید مطالبم را داشته باشید بنا به دلایلی توان کپی از وبلاگ را نخواهید داشت و میتوانید هر مطلب را که خواستید بگویید  و ایمیلتان را نیز ذکر کنید تا سریعا بسوی شما ایمیلی روانه سازم و آن متن نیز در اندرونش باشد.

تو قسمت خبر نامه وبلاگگ هم عضو بشین بد نیست.موقع بروز رسانی وبلاگ بهتون خبر داده میشه.

به دنیا آمدم تا بینم جهان تو را

و افسوس و صد افسوس و هزار افسوس باز مرا

که آسمان تفره رفت و نتوانست کشد نام خدای

دادند بر دوشم و خواندند دیوانه مرا

(تلمیح به آیه قرآن)

دیگر باران نمیبارد؛

دیگر هوا دلتنگ نیست؛

خورشید رنگین کمان را از باران گرفته و برده؛

همانگونه که دود ماشین ها خورشید را گرفته اند

پهن است...نرم است...و باران ملایم میبارد..جایه خوبیست برای خوابیدن و خواباندن!ولی نه خودم میخوابم و نه میتوانم بخوابانمش...طوفانیست برای خود،جایه سردیست دیگر،دیگر رو به انجماد است..من سردم است تو گرمت نیست؟دلم به یادت میگوید.

شنیدی؟صدا را میگویم

صدایی که گفت برو احمق!

ولی تو نشکستی،چرا که اینها همه عادات روزانه ات هستند تو ای تنها دلم......

وقتی که لاک نداری به خودکارت اعتماد نکن و با مداد،پاک کن بنویس زندگیت را،

کودک بودیم  و با مداد می نوشتیم که خوب بود،

بزرگ شدیم و با خودکار نوشتیم و نتوانستیم پاکش کنیم،لاک هم که زدیم هنوز هم آثارش باقی است.

شنیدی؟صدا را میگویم!

صدایی که گفت برو احمق

ولی تو نشکستی،چرا که اینها همه عادات روزانه اند.

خیابانهایی که ساده میروند و ساده می آیند و ساده تر دود میخورند،

و ماشین هایی که ساده میروند و ساده می آیند و ساده تر بنزین میخورند

و میبینم خیابان ها وماشین هایی که دست به دست هم داده اند تا راه ندهند به مردم،

مرمی که ساده میخورند و ساده میخوابند و ساده به سادگییشان میبازند،به لجبازی زمانه میبازند و به مرگ

نیز.....میبازند روزی،نا خود آگاه   البته شاید هم خود آگاه